بررسی تطبیقی رساله الغفران معرّی و جاویدنامه اقبال لاهوری

thesis
abstract

رساله الغفران یک سفرنامه تخیّلی به دنیای پس از مرگ با محوریّت انتقاد از اوضاع معاصر پدید آورنده ی خود می باشد. این اثر سرچشمه ی الهام آفرینش آثار بزرگی همانند «جاوید نامه» توسّط اقبال لاهوری به شمار می آید. جاوید نامه این شاهکار ادبی به اندازه ای برای خالق خود مهم بوده، که آن را کمدی الهی شرق نامیده است. این دو در گروه آثار بزرگ جهان در آمده و نگارنده ی این تحقیق پس از یک مطالعه ی گسترده با استفاده از روش کتابخانه ای و مقایسه ی سبک، محتوا، ساختار و در پایان با یک نگاه فرامتنی به دو داستان به شباهت ها و تفاوت های مهّمی از دو اثر دست یافته است. دو داستان علاوه بر اشتراک در موضوعاتی از قبیل بهشت، شکنجه گاه، شعر، زن، عقل، تهیّه ی ابزار جهت ادامه ی مسیر، حضور خداوند و بهره گیری از یک الگوی باستانی که هر یک ایجاد کشش فوق العاده ای به سمت داستان می نمایند در انجام خویشکاری های جذّاب چهل و چهارگانه، اعتقاد به وجود یک ابر یاریگر، اعتقاد به وجود یک پاداش دهنده و نیز در ساختار و هدف که اصلاح و تغییر جامعه ی معاصر آن هاست به هم نزدیک شده اند. سفر مسافر رسال? الغفران بی بازگشت است و پاداش آن ماندگاری و برخورداری از نعمت های بهشتی است ولی پاداش مسافر جاوید نامه جاودانگی و همراهی مردم با وی است. این پاداش با درخواست مسافر و برگشتن از سفر به او داده می شود. شباهت دیگر دو داستان تأثیرپذیری آن ها از اوضاع معاصرشان است و این امر موجب استقلال آن ها شده است. تأثیرپذیری از محیط موجب شده، بصیرت معرّی در یک نگاه انتقادی با نفی اوضاع موجود در متن داستان و با پرداختن به زندگی دنیوی و اخروی تبلور یابد امّا انتقاد اقبال از شرایط جامعه با پرداختن به امور اساسی زندگی دنیایی انسان با معرّفی یک جامعه ی آرمانی شکل یافته است.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

بررسی نقش موسیقیایی قافیه در اشعار جاویدنامه اقبال لاهوری

توجه به عناصر موسیقی­ساز شعر( مانند: وزن، قافیه، ردیف) به خواننده کمک می‌‌کند تا معانی و حس شاعر را بهتر درک نماید. به­ویژه در خصوص قافیه که مهمترین جلوه‌گاه موسیقی کناری در شعر بوده و نقش مهمی در انتقال معانی ایفا می‌‌نماید. که با بررسی آن علاوه بر فهم بهتر مفهوم مورد نظر، میزان توانمندی شاعر در سرودن شعر نیز سنجیده می­گردد.  اقبال لاهوری شاعر نام آشنایی است. وی با پیروی از شاعران بزرگ ف...

full text

مقایسه تحلیلی جاویدنامه اقبال لاهوری و مثنوی معنوی

ین تحقیق در واقع جستجوی تاثیر گذاری های مولوی بلخی در هنر و اندیشه ی علامه محمد اقبال لاهوری می باشد. مباحث ارائه شده در 2 فصل تنظیم گردیده است. فصل اول با نام نگاهی به اقبال و مولانا شامل : معرفی جاوید نامه و مثنوی، شرح احوال اقبال و مولوی و آثار آن ها، مشابهت عصر اقبال و مولوب، شباهت اندیشه های آن ها، تفاوت جاوید نامه و مثنوی،مقام شاعری اقبال ، مقام ادبی جاوید نامه در میان دیگر منظومه های ف...

15 صفحه اول

بررسی رساله التوابع والزوابع ابنشهید اندلسی و مقایسه آن با رساله الغفران ابوالعلاء معری

از دیر باز در ادبیات عرب قصه و داستان توجه محققان و پژوهشگران را به خود جلب کرده است. در این میان ابن شهید اندلسی و ابوالعلاء معری بیشتر از دیگران مورد توجه قرار گرفته اند. چرا که این دو با نوشتن سفرنامه‏ی خیالی خود در قالب داستان نقشی ابتکاری در عرصه داستان نویسی ادبیات عرب رقم زده اند. در این پزوهش که بررسی رساله التوابع والزوابع ابن شهید و مقایسه آن با رساله الغفران معری می باشد؛ ابتدا زندگی...

مطالعۀ تطبیقی شعر غالب دهلوی و اقبال لاهوری

غالب دهلوی و اقبال لاهوری دو شاعر برجستۀ شبه‌قارۀ هند در قرن‌های نوزده و بیست میلادی هستند که دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی جامعۀ زمان خویش را در آثار خود منعکس کرده‌اند. آنان در دو زبان فارسی و اردو قاعده و طرحی نو درانداخته‌اند و به عنوان الگویی برای مسلمانان شبه‌قارۀ هند و پاکستان مطرح شده‌اند. هر دو از خرافات و رسوم فرسوده گریزان بودند و علیه آن اعتراض نمودند. می‌توان گفت سرچشمه‌های فکری و ادبی...

full text

بررسی تطبیقی «رساله الغفران»، «کمدی الهی» و «آفرینگان»

این مقاله کوششی است در بررسی و تطبیق چند معراج نامه که عبارتند از: «رساله الغفران» ابوالعلاء معری، «کمدی الهی» دانته و «آفرینگان» صادق هدایت. وجه شباهت هر سه آن ها، سفر به عالم ارواح و جهان پس از مرگ، و تفاوت آن ها در نگرش دینی «رساله الغفران» و «کمدی الهی» با نگرش نیهیلیستی «آفرینگان» است. هدف مقاله بررسی تاثیرپذیری «کمدی الهی» از «رساله الغفران» و نیز تبیین دو نگرش دینی و نیهیلیستی در زمینه ج...

full text

شمس تبریزی و اقبال لاهوری

عشق مولانا محمّد اقبال لاهوری به حضرت مولانا جلال الدّین محمّد بلخی معروف به مولانا روم، بسیار و الهانه و عاشقانه و آشکار است. او مولانا را با نام ها و صفات مختلف که از آنها احترام و ارادت خاص وی نسبت به مولانای روم ظاهر می شود، صدا می کند، مانند: مولانا، مولوی، مولانا روم، مولوی رومی، جلال، ملّا، جلال، رومی، پیر رومی، پیر حق سرشت، پیر یزدانی، پیر عجم، مرشد روم، سالار روم و آخوند روم، حکیم پاک زاد ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه قم

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023